أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

ملزومات حکومت واحد جهانی:

سلطه بر جهان و استقرار حکومت واحد جهانی، مستلزم برخورداری از «حاکمیت واحد جهانی» در عرصه‌های گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، امنیّتی، اطلاعاتی، خبری و ... می‌باشد و البته «حاکمیت واحد» نیز بدون «رهبری واحد» محقق نمی‌گردد؛ هر چند که ممکن است «رهبری واحد»، در اختیار چند نفر معدود باشد.

اهداف و منافع این چند نفر، چنان با هم درآمیخته و همسو شده است که گویی یک فرد واحد هستند.

در اسلام عزیز نیز حکومت واحد جهانی، به رهبری یک شخص واحد، یعنی حضرت امام مهدی علیه السلام محقق می‌گردد و شخصیت‌های بزرگی چون حضرات مسیح و خضر و ... علیهم السلام، چنان با ایشان هم فکر، هم هدف، هم سو و همکار می‌باشند که گویی همه یک نفرند. «کُلُّهُم نُورٌ واحِد».

انگلیس (بریتانیا)

حکومت پادشاهی انگلیس (بریتانیا)، به صورت رسمی از «دولت سایه» برخوردار می‌باشد؛ یعنی به رغم وجود نخست وزیر، کابینه و مجالس، پادشاهی نیز کابینه‌ای متشکل از وزیران تشکیل می‌دهد و نمایندگانی نیز در مجلس اعیان قرار می‌دهد؛ اما فراموش نکنیم که این فقط «دولت سایه» است که با «حکومت سایه» متفاوت می‌باشد. افراد «دولت سایه» در انگلیس، همگی تحت فرمان پادشاهی هستند، اما «حکومت سایه»، برای سلطنت نیز تصمیم می‌گیرد.

امریکا

امریکا به حسب ظاهر، نه حکومت سایه دارد و نه دولت سایه؛ بلکه مردم به احزاب رأی می‌دهند - احزاب یکی را در میان خودشان بر می‌گزینند و برای ریاست جمهوری یا دو مجلس معرفی می‌نمایند - و رئیس جمهور دولت را تشکیل می‌دهد و ... .

اما، ساده‌انگاری است که گمان شود که نظام سلطه [امریکا و انگلیس]، سرنوشت خودشان، حکومت‌شان، دولت‌شان، اقتصادشان، ادارۀ جهان و ... را به دست چند نفری که فقط رأی آوردند می‌سپارند و امثال ملکه الیزابت، پرنس چارلز، اوباما، بایدن و ... را با آن سوابق مفتضح، ابلهی و حتی حواس‌پرستی، به سرپرستی و ریاست برمی گزینند!

دولت سایه

مقصود از «دولت سایه»، همان «حکومت سایه» می‌باشد و مقصود از «سایه»، همراه و کنار هم بودن مانند شخص و سایه‌اش نیست، بلکه یعنی «پنهان و ناشناخته» می‌باشند.

چنین نیست که گمان شود فقط پنج یا ده نفر سرمایه‌دار، در گوشه‌ای نشسته‌اند، فکر می‌کنند و تصمیم می‌گیرند، بلکه اتاق‌های فکر، مؤسسات تحقیقاتی، دانشگاه‌ها، رسانه‌ها، سازمان‌های اطلاعی و نهادهای آشکار و پنهانی دارند که برخی از آنها مأمور به انجام مطالعات هستند؛ برخی دیگر استراتژی‌ها تبیین می‌کنند و برخی دیگر مأمور به اجرا می‌باشند و تصمیمات مأخوذه را در قالب یک سازماندهی مخوف که آن نیز پنهان است، به بازیگران روی صحنه [رؤسای جمهوری، دولت‌ها، مجالس، بانک‌ها، رسانه‌ها و ...] دیکته می‌کنند.

به عنوان مثال: مجموعه‌ای از بانک‌های مرکزی در امریکا و انگلیس - بزرگ‌ترین بانک‌های جهانی - تشکیلات اصلی فراماسون - نهاد اصلی صهیونیسم - اتاق فکر یهودیان - انجمن‌های مخفی در موضوعات گوناگون - برخی از نخبگان علمی، سیاسی، اقتصادی و در جهان - سازمان‌های اطلاعاتی چون سیا و سازمان مخفی و سازمان اطلاعات مخفی انگلیس - بانک تسویه حساب‌های بین‌المللی و بانک جهانی ... و حتی نهاد کلیسای کاتولیک و ...، بازوان فکری و اجرایی برای «حکومت سایه» می‌باشند.

چاتم هاوس (Chatham House   )

به عنوان مثال: چاتم هاوس (Chatham House)، در سال 1920 تشکیل شد و مرکزش در شهر لندن قرار دارد. این مؤسسه، به حسب ظاهر یک مؤسسۀ مطالعاتی و تحقیقاتی روابط بین الملل می‌باشد، اما در واقع، یک مؤسسۀ سلطنتی می‌باشد.

این مؤسسه، هر ساله به شخصیت‌ها یا سازمان‌های مؤثر در روابط بین الملل و در راستای اهداف جایزه نیز می‌دهد. شخصیت‌هایی چون: موزا بنت ناصر، همسر امیر قطر - عبدالله گُل، رئیس جمهور اسبق ترکیه - هیلاری کلینتون، وزیر خارجه اسبق امریکا - جان کری، وزیر امور خارجه اسبق امریکا - سازمان پزشکان بدون مرز سوئیس و ...، در لیست جایزه بگیران این سازمان قرار دارند.

بیلدربرگ

«بیلدبرگ»، یک سازمان رسمی یا غیر رسمی نیست، بلکه فقط یک نشست سالانه با دعوت از 120 شخصیت تأثیر گذار در کشورها [اعم از وزیر، وکیل، نظامی، روزنامه‌نگار، استاد دانشگاه، رئیس بانک، رئیس رسانه و ...] می‌باشد که همان «دولت سایه» آنها را انتخاب و دعوت می‌کند. (2)

ریاست و هزینۀ این نشست، با بنیانگذارش «دیوید راکفلر - David Rockefeller» بود که پس از مرگش، «بنیاد راک فلر» عهده‌دار آن می‌باشد.

در این نشست نه طرح جهت بررسی و تصویب ارائه می‌شود و نه تصمیمی به رأی گذاشته می‌شود، بلکه ضمن گفتگوی مستقیم، تصمیمات مأخوذه در «دولت سایه» ابلاغ می‌شود و آنها باید مقدمات و زمینۀ اجرای آن را در کشور خود مهیا سازند.

ایلومیناتی (Illuminati)

ایلومیناتی (Illuminati) به معنای «روشن‌ضمیر»، نام یک انجمن مخفی بود که در سال 1776، [آغاز عصر روشنگری] در بایرن آلمان تأسیس شد و اهداف اولیۀ آن، مقابله با خرافی‌پرستی‌ها کلیسا و به طول کلّی زدودن هر نوع باور و آموزه‌های دینی دینی بود. (1)

اکنون این سازمان، به «اتاق فکر اصلی» تبدیل شده است و به «اتاق فکر شیطان» مشهور می‌باشد.

کار این مجموعۀ مخوف و پنهان، مطالعه، طراحی، برنامه‌ریزی و حتی اجرا، در راستای استقرار حکومت واحد جهانی، به رهبری «فراماسون و صهیونیسم» می‌باشد و برای تحقق این اهداف، چاره‌اند نداشتند جز آن که به حکومت‌ها، دولت‌ها، مجالس و نیز شرکت‌های بزرگ نفوذ کنند.

فعالیت ایلومیناتی (Illuminati)، در عرصه هنر، از تولید فیلم و سریال گرفته، تا انیمیشن و بازی برای کودکان و بزرگسالان، موسیقی و ...، بیش از سایر فعالیت‌هایش مشهور است.

ایلومیناتی می‌کوشد تا با اعتقاد به ظهور حضرت عیسی در مسیحیت و حضرت مهدی علیهم السلام در اسلام، به شدت مبارزه کند و نماد «تک چشم» را که روی دلار و ... تبلیغ می‌شود، به نماد «قدرت یگانه» معرفی کند.

حکومت سایه

از زنی به نام: «Anneliese Dodds» که پیش از این در سمت وزیر خزانه‌داری سایه خدمت می‌کرد و در ضمن یک مجری عالی رسانه‌ای بود، به عنوان «صدر اعظم حکومت سایه» نام می‌برند؛ و همچنین از «Ben Lobb» وزیر سایۀ دولت دیجیتال - « John Barlow‌» وزیر سایۀ کشاورزی - «Rachael Thomas» وزیر سایۀ میراث کانادا و ...؛ اما همگان می‌دانند چهره‌ای که معرفی می‌شود، یک شخصیت دست چندم و بازیگر روی صحنه می‌باشد و سران «حکومت سایه» همچنان در سایه می‌باشند و شاید همان 13 خانوادۀ حاکم بر ثروت جهانی ‌باشند.

مرتبط:

سیزده خانواده‌ی اداره کنندۀ جهان - بخش اول

سیزده خانواده‌ی اداره کنندۀ جهان - بخش دوم

سیزده خانواده‌ی اداره کنندۀ جهان - بخش سوم

 

 

کلمات کلیدی:  حکومت جهانی