پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

الف - ارزش و اثر هر کاری، به تناسب اهداف و هدف غایی می‌باشد.

ب - مطالعه و کسب علم (چه علوم دینی و چه علوم دیگر که آنها نیز باید جهت دینی داشته باشند)، باید به قصد ارتقای سطح دانشی باشد که به ارتقای سطح بینش بیانجامد و البته اهداف مانند حلقه‌های یک زنجیر، به هم متصلند و هدف نهایی [اوج اهداف و آمال]، باید رشد، کمال در جهت قُرب الهی باشد؛ یعنی تحصیل علم نیز باید «قربة الی الله» باشد تا مفید واقع شود.

ج - کسب علوم دینی نیز صرفاً برای عمل نمی‌باشد، بلکه زیرساخت‌های شناختی را اصلاح می‌کند و ارتقا می‌بخشد و این شناخت، به شرطی که به ایمان منجر گردد، سبب بندگی خالصانه و عمل صالح می‌گردد.

ابلیس لعین نیز خداوند سبحان را می‌شناخت و حتی در قصد گمراه نمودن بندگان خدا، به عزّت او قسم یاد نمود؛ او دانش بسیاری داشته و دارد، اما این دانش، نه تنها برایش مفید واقع نشد، بلکه سبب خسران بیشترش شد، چرا که تکبرش او را از بندگی و اطاعت واداشت!

د - قرآن مجید، برای هدایت همگان نازل شده و بالاترین سطح علمی، شناخت هر چه بیشتر آیات می‌باشد که با مطالعۀ همراه با تفکر و تعقل در آیات به دست می‌آید؛ اما فرمود: «همین قرآن، سبب هدایت مؤمنان می‌گردد، اما ظالمان را گمراه‌تر می‌سازد!»

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (الإسراء، 82)

- قرآن را نازل می‌كنيم كه شفا و رحمت برای مؤ‌منان است و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمی‏افزايد.

ھ - بنابراین، کسب علوم گوناگون و از جمله معارف اسلامی و احکام، باید به خودسازی منجر گردد، وگرنه آدمی بمانند الاغی می‌ماند که به جای کاه و یونجه، کتاب بارش کرده‌اند! چنان که فرمود:

«مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» (الجمعة، 5)

- مَثَل كسانی كه مكلف به تورات شدند ولی حق آن را ادا ننمودند، مانند درازگوشی هستند كه كتابهائی را حمل می‏كند، قومی كه آيات الهی را تكذيب كردند مثال بدی دارند، و خداوند جمعيت ظالمان را هدايت نمی‏كند.

و - چگونه ممکن است کسی که در خودسازی اقدامی ننموده، بتواند دیگران را مطلع و آگاه سازد و نسبت به اصلاح و ارتقای سطح فرهنگ افراد و جامعه، اقدام مؤثری بنماید؟! بنابراین، تدریس، تبلیغ، ارشاد، پند و دعوت به حق، از خود آغاز می‌گردد؛ و البته کمال در این است که آدمی، خودخواه نباشد و متناسب با ورودی، خروجی داشته باشد.

جهاد تبیین

معارف اسلامی چیست؟ آیا فقط دلایل عقلی و شناختی است؟ آیا فقط مباحث کلامی است؟ آیا فقط فقه و احکام است؟ یا خداشناسی، معاد شناسی، ولایت شناسی، دوست و دشمن شناسی است و امر به یاری یکدیگر (تعاون) در خیر و تقوا و عدم یاری دیگران در ظلم و عدوان نیز می‌باشد و به تبلیغ دین در عمل و سپس در گفتار نیز امر نموده است؟!

بنابراین، کسی که با علوم دینی و قرآنی آشنایی پیدا می‌کند، وظایف خود را می‌شناسد و به حد علم، آگاهی و توانش، برای تبیین حقایق و واقعیت‌ها نیز می‌کوشد.

دقت نماییم که «تبیین» به معنای روشنگری می‌باشد و به بیان اصول و فروع محدود نمی‌باشد، بلکه تمامی شئون فردی، اجتماعی، سیاسی و ... را نیز شامل می‌گردد.

به عنوان مثال: کسی که در حقانیت جمهوری اسلامی ایران، ولایت فقیه، پیشرفت‌های حاصله، علل عقب ماندگی‌ها، دشمنی امریکا و ... دچار تردید شده است، نسبت به وجود خدا و حقانیت اسلام عزیز، تردیدی ندارد که شما برایش به اثبات برسانید؛ بلکه عدم آگاهی و بصیرت او، سبب گمراهی‌ها و مواضع نادرستش می‌گردد؛ لذا «جهاد تبیین»، آگاه نمودن اوست.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   علم   جنگ و جهاد