بسم الله الرحمن الرحیم - الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

سلام بر امام زمان، بقیة الله فی ارضه، و سلام بر شما گرامیان؛

عبدالله چینی چیان هستم که دومین بحث از "قانون" را در پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه)، تقدیم می‌کنم.

دراین جلسه می‌خواهیم بحول و قوه الهی، راجع به قانون "جاذبه و دافعه" صبحت کنیم که بر عالم هستی حاکم است.

جاذبه زمین و سایر سیارات، برای همگان شناخته شده است، خداوند متعال در سوره لقمان، آیه 10 فرمود: «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا - آسمانها را بى‏ هيچ ستونى كه آن را ببينيد خلق كرد»؛ و امروزه برخی می‌گویند: احتمالاً یکی از این ستون‌های دیده نشدنی، همین جاذبه و دافعه می‌باشد.

وقتی می‌فرماید "ستون‌های دیده نشدنی"، یعنی تلاش نکنید که به وسیله تلسکوپ‌های بسیار قوی، یکی یا برخی از این ستون‌ها را در کهکشان راه شیری یا سایر کهکشان‌ها ببینید، چون اصلاً دیده شدنی نیستند.

اما در این عالم، هر چیزی که دیده نشود، با آثارش دیده می‌شود؛ چنان که خداوند سبحان، ماهیت و جسمی ندارد که نور بر آن بتابد و دیده شود، اما با آثارش دیده و شناخته می‌شود.

"جاذبه و دافعه"، از قوانین حاکم بر عالم هستی است که دیده نمی‌شوند، اما در آثارشان، دیده  و شناخته می‌شوند.

قدرت جاذبه یا گرانش زمین، مساوی 9.807 متر در هر ثانیه مربع می‌باشد، یعنی اگر جسمی از بالای زمین رها شود و سقوط کند، در هر ثانیه از این سقوط آزاد، ۹.۸ متر به سمت زمین شتاب می‌گیرد. و سیاره مشتری، بیشترین جاذبه را در منظومه شمسی دارد.

حتی سیاه چاله‌ها نیز جاذبه‌ای بسیار حیرت‌انگیز دارند، هر جرمی که در محدودۀ نیروی جاذبه آنها قرار گیرد، به سرعت به درون سیاه چاله کشانده می‌شود.

اما، بحث ما پیرامون طبیعت و قوانین حاکم بر طبیعت نیست؛ بلکه قصد ارتقای سطح بینش، دانش و شناخت و معرفت از قوانین حاکمی است که تحت سیطره و در چارچوب آن قرار داریم. بحث ما، در همان راستای تفکر در امرِ الله است.

●- ابتدا به دو اصل توجه کنیم: اول آن که هر چیزی که جاذبه داشته باشد، حتماً دافعه هم دارد و بدون دافعه، جاذبه تعریف و مصداقی ندارد. و دوم آن که این جاذبه و دافعه، در عالم معنا و غیر مادی، به عنوان "حب و بغض" وجود  دارد و شناخته می‌شود.

●- خداوند سبحان، خودش برای برخی جاذبه و برای برخی دیگر دافعه دارد. جاذبۀ عمومی‌اش این است که نسبت به تمامی مخلوقاتش رحمان است، یعنی وجود بخش است، فرمود: «وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ / الأعراف، 156»، یعنی: «وسعت رحمت من، همه چیز را فرا گرفته است»؛ و جاذبه اختصاصی‌اش این است که به ویژه نسبت به بندگان مؤمنش، در دنیا و آخرت رحیم است.

جاذبه عمومی خدا این است که حتی به بندگان غافل و گناهکارش می‌فرماید:

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزمر، 53)

- بگو: «اى بندگان من كه با غفلت و گناه، بر خود اسراف و ستم كرده‌ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همۀ گناهان را مى‌آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

و جاذبۀ اختصاصی‌اش، محبت است به بندگان صالحش: «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ» - «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» - «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ».

و دافعه‌اش در دوست نداشتن اوست که معادل قهر، غضب و عذاب اوست. «إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ»- «وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ» - «وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ».

جاذبه‌اش به این است که وقتی مؤمنانش به یاد او می‌افتند، قلب‌شان از شوق و خوف می‌تپد، «الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ / الحج، 35» - و دافعه‌اش به این است که هر کسی که به آخرت ایمان نداشته باشد، با ذکر نام خدا و یاد از وحدانیت او، حالش به هم می‌خورد: «وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ - هنگامى كه خداوند به يگانگى ياد مى‌شود، دلهاى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند مشمئزّ (و متنفّر) مى‌گردد / الزمر، 45»

●- پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، هم جاذبه دارد و هم دافعه. جاذبه‌اش، عقول و قلوب سالم را جذب می‌کند. چه در آغاز بعثت و صدر اسلام و چه اکنون، حتی کفاری که عناد و لجاج ندارند، به او جذب می‌شوند، اما کسانی که قلب‌شان مریض شده است، حتی اگر تا مدتی اسماً مسلمان بوده باشند نیز بالاخره از او دفع می‌گردند.

●- قرآن کریم نیز هم جاذبه دارد و هم دافعه؛ جاذبه‌اش به این است که «هُدًى لِلْمُتَّقِينَ» است، یعنی اهل تقوا، کسانی که می‌خواهند خود را حفظ کنند و کسانی که با غرض و پیش داوری به قرآن رجوع نمی‌کنند جذب می‌کند؛ جاذبه‌اش به این است که آیاتش برای مؤمنان، شِفا و  رحمت است «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ»؛ و دافعه‌اش به این است که «وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا / الإسراء، 82»؛ یعنی: ظالم جماعت، هر چه بیشتر به قرآن مجید رجوع کنند، گمراه‌تر می‌شوند! ناقضین عهد با رسول خدا صلوات الله علیه و آله، خوارج در صدر اسلام، کوفیان و شامیان خائن و امام کُش، و هم‌چنین وهابی‌های انگلیسی و تروریست‌هایی چون داعش، و حتی به ظاهر شیعیانی که از صراط مستقیم خارج شده و همیشه ساز انحرافی می‌زنند، همه به قرآن مجید متمسک شده و استناد کردند و گمراه‌تر شدند.

خداوند رحمت کند، استاد شهید حضرت آیت الله مطهری را که کتاب ارزشمند «جاذبه و دافعه علی علیه السلام» را نوشتند.

امامان همه جاذبه و دافعه دارند؛ امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، برای شیعیان  و منتظرانش، جاذبه دارند، و البته برای جاهلان، غافلان، مستکبران، ظالمان و خوش‌گذران‌های غافل، دافعه دارند.

مؤمنان برای عده‌ای جاذبه و برای عده‌ای دافعه دارند، نه تنها از ریخت آنها بدشان می‌آید، بلکه حتی با یاد آنها حال‌شان به هم می‌خورد.

دنیا و متاع و لذایذ زودگذرش، برای عده‌ای چنان جاذبه‌ای دارد که آخرتشان را به لحظات آن می‌فروشند، و برای عده‌ای دافعه‌ای قوی دارد و آنان را به سوی خدا و معاد، از وابستگی به خود دور می‌سازد!

پس، قانون "جاذبه و دافعه"، بر تمامی عوالم هستی و حالات، حاکمیت و سیطره دارد.

ان شاء الله در جلسه بعدی اشاره خواهیم کرد که ما چگونه جذب یا دفع می‌شویم؟

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

 

کلمات کلیدی:  صوتی   «قانون»