پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): لازم است با یک مقدمه‌ی بسیار مهم و قابل توجه برای تمامی کاربران (اذهان عمومی)، به این پرسش پاسخ دهیم.

الف – پزشکی و داروسازی، از دسته‌ی علوم تجربی هستند، لذا "اسلامی و غیر اسلامی" ندارند. تمام طبیعت، خلقت علیمانه و حکیمانه‌ی خداوند علیم است و در آیات بسیاری امر به مطالعه و شناخت طبیعت نموده است و هر کسی [مؤمن یا کافر] می‌تواند در طبیعت مطالعه کند و به اکتشافاتی دست یابد. بنابراین هیچ فرقی ندارد که خواص یک گیاه یا یک ترکیب شیمیایی را یک مؤمن بشناسد و یا یک کافر؛ وقتی به لحاظ علمی تثبیت شده، برای همه ثابت است.

ب – اگر امام معصوم علیه السلام، به بیماری، دارویی تجویز کرده باشند، نامش "طب اسلامی" نیست، چرا که اگر یک پزشک غیر مسلمان و یا حتی یک چینیِ بودایی هم از این علم تجربی برخوردار می‌بود، همین تجویز را می‌نمود. و البته امامان علیهم السلام، به همه چیز علم داشتند، از جمله وضعیت بیمار و یا گیاه و یا تجویز مناسب برای او.

ج – آدمی از وقتی نسل و جمعیت‌اش در زمین منتشر شده، به دنبال کشف علل امراض و نیز داروی پیشگیری یا مداوای آن بوده است و بدیهی است که بستر تحقیقات او، در بستر طبیعت و زمین بوده است. لذا ابتدا به شناخت خواص گیاهان روی آورده است. هر چند که مواد شیمایی نیز از جهانی دیگر آورده نشده و در همین طبیعت وجود دارد، پس انسان به دنبال کشف آنها و خواص‌شان نیز رفته است.

●●● – حدود یکی دو قرن، داروهای شیمایی که آن نیز از ترکیب مواد شیمایی در گیاهان و ... ساخته شده است، جایگزی داروهای گیاهی گردید، و حدود 40 سال است که غرب مجدد به داروی گیاهی روی آورده است.

*- علت این رویکرد، در مرتبه‌ی نخست، خواص گیاهان دارویی نبوده است، بلکه منفعت شرکت‌های بزرگ بیمه بوده است. چرا که از سویی بسیاری از بیمارها، با همین داروها بهبود می‌یافت و از سویی دیگر، داروهای گیاهی را در فهرست بیمه قرار نداد.

*- گسترش بازار داروهای گیاهی، به ویژه در پی تبلیغ گسترده‌ی آن از یک سو و نیز هجوم غربی‌ها به کشورهای آسیایی (از جمله ایران) برای تهیه این گیاهان، سبب گردید تا این موج به ایران نیز نفوذ کند.

*- برای ایجاد بازار در هر کشور و میان هر ملتی، تکیه بر بافت فرهنگی آنان ضروری است، لذا در ایران، از راه دین و مذهب وارد شدند و هیاهوی دروغین "طب اسلامی" را به راه انداختند؛ و هر چه علما فریاد زدند که چیزی تحت عنوان "طب اسلامی" نداریم، به خرج عوام نرفت، چرا که آنان فقط از شبکه‌ها و شایعات فضای مجازی خط می‌گرفتند و می‌گیرند.

*- البته از آنجا که با قدرت‌نمایی انگلیس، فراماسون، صهیونیسم و ...، به هر چیزی در ایران، رنگ  و انگ سیاسی نیز زده می‌شود، موهومات و خرافه‌ای تحت عنوان "طب اسلامی"، به سرعت به یک جریان و فرقه‌ی بسیار بسیار متعصب مبدل گردید که حتی بسیاری از افراد شناخته شده و موجه را به دام انداخت؛ تا آنجا که اگر علیه خدا، ولایت و اسلام به آنها چیزی بگویید، آشفته نمی‌گردند، اما اگر علیه موهومی تحت عنوان "طب اسلامی" چیزی بگویید، بر نمی‌تابند و به سرعت آشفته شده و برخورد می‌کنند! تا جایی که می‌گویند: «رد کردن طب اسلامی یا حتی خواص فلان گیاه، به مثابه رد کردن امامت و اهل بیت علیهم السلام می‌باشد»!

*- این جریان، به سرعت یک لیدری به نام "تبریزیان" در قم پیدا کرد که از سویی این جریان را هدایت می‌کرد، از سویی دیگر نسخه و دارو می‌داد، از سویی دیگر اصل خمس را در زمان غیبت رد می‌کرد، و از سویی دیگر [به ویژه پس از کرونا]، مواضعی می‌گرفت که به وهن اسلام (اهانت به اسلام) منجر می‌شد. یعنی گفتن سخنان غیر علمی و مسخره، به نام اسلام!

داروی منسوب به امام کاظم علیه السلام!

رنگ و بوی اسلامی دادن به گیاهان دارویی، یک تبلیغات ناجوانمردانه برای گیاهان دارویی و علیه اسلام بوده و هست که سبب رونق فروش بیش از حد تصور این گیاهان دارویی گردیده است؛ چرا که دیگر همگان (به ویژه بانوان) پزشک متخصص و معالج شده بودند و در هر دیدار، نشست و جلسه‌ای، و به هر بهانه‌ای، داروی گیاهی خاصی را به یک دیگر تجویز می‌کردند (و می‌کنند)؛ و البته فضای مجازی هم چنان نقش بی‌بدیلش را ایفا کرده و می‌کند.

آنان که با فضای مجازی سر و کار دارند، به خوبی یادشان هست که این داروی منسوب به ایشان، از دو سال پیش که کرونایی هم نبود، تجویز می‌شد و می‌گفتند: واکسن و داروی همه بیماری‌هاست، منتهی در گذشته به "امام رضا علیه السلام" منسوب می‌کردند و امروز به "امام کاظم علیه السلام"!

حدیث شناسی:

بیشتر احادیثی که تحت عنوان کاذب "طب اسلامی" – "طب الرّضا" و ... فرافکنی شده است، یا اصلاً سند ندارند و یا در نهایت از کتاب "طب الائمه" نقل شده‌اند.

این کتاب توسط دو برادر به نام‌های «حسین و عبدالله، ابناء بسطام بن سابور الزیات» نوشته شده است که هر دو شیعه بودند، اما در علم حدیث هیچ جایگاهی ندارند و احادیث نقل شده توسط آنها نیز سند موثفی ندارد و خودشان نیز بدین لحاظ موثق نیستند.

●- مرحوم طبرسی با آن عظمت علمی در کتاب مکارم الاخلاق برخی روایات این کتاب و نیز شیخ حر عاملی رحمة الله علیه، در کتاب وسائل الشیعه، ۱۱۳ روایت از این کتاب را انتخاب کرده‌اند که همگی آنان نیز به خاطر مجهول بودن راویان (ناشناخته یا ناموثق بودن نقل کنندگان)، جزو روایات ضعیف و حتی "مرفوع" محسوب می‌گردند.

فرقه‌بازی:

دقت شود که کسی با خواص پیاز، نعناع، تخم شربتی و ... مخالف نیست، بالاخره اینها گیاهانی هستند که خداوند علیم و حکیم، آنها را با خواصی برای انسان خلق کرده است؛ اما مخالفت، با بیان این خواص، تحت عنوان: طب اسلامی، یا به نقل از اهل بیت علیهم السلام می‌باشد که در واقع حکم دروغ بستن و افترای به ایشان را دارد.

در کشورهای اعتقادی [آسیایی، هند، چین و کشورهای اسلامی]، هر سخنی می‌تواند یک فرقه‌ای را ایجاد کند که یا جدید است و یا دمیدن نفس مصنوعی به کالبد نیمه جان همان فرقه‌های قدیمی می‌باشد.

آیا باور می‌کنید که تحت عنوان دروغین "طب اسلامی"، به غیر از فرقه‌های جدید و باندهای بی‌تابلو، دوباره "اخباری‌گری" زنده شده و رواج یافته است؟! اخباریون کسانی هستند که می‌گویند: «هر چه امام فرموده، برای همگان حجت است» و در این راستا، پیرو دستورات همگانی نیز نیستند، بلکه می‌گویند: اگر کسی به امام عرض کرد که سر درد یا دل درد دارم و امام به او دستورالعملی داده، پس هر کس که سر درد و دل درد دارد، باید به آن عمل کند و اگر عمل کند بهبود می‌یابد! خب، اینجا دیگر بحث از گیاه و خواصش نیست، بلکه بحث از فرقه‌سازی و فرقه‌بازی و نیز ترویج فرهنگ "اخباری‌گری" می‌باشد!

نکات:

1- دقت کنیم که تا از سند موثق بیانی مطمئن نشدیم، آن را به اهل عصمت علیهم السلام نسبت ندهیم [هر چند که مطلب صحیح باشد] که این کار مصداق بارز دروغ بستن و افترای ایشان می‌باشد،

لذا می‌شود که در خواص دارویی گیاهانی چون: سیر و پیاز، یا دانه‌هایی چون هلیله، رازیانه و یا شکر و ... کتاب‌ها نوشت، اما نه تنها هیچ ضرورتی ندارد که به امام نسبت داده شود، بلکه اتخاذ چینی شیوه‌هایی برای بازاریابی، مصداق عوامفریبی و جرم است.

2- حتی اگر امام معصوم علیه السلام از خواص گیاهی خبر داده باشند (که مواردی وجود دارد)، تحقیق و اثبات آن به لحاظ علمی، به ویژه با رشد علوم تجربی و وجود آزمایشگاه‌های بسیار دقیق و مجهز، کار سختی نیست.

3- به فرض که خواص دارویی گیاهی، به اثبات رسید؛ دلیل نمی‌شود که برای همگان مفید و شِفابخش باشد و چه بسا به عده‌ای ضرر هم برساند. لذا هم شناخت دارو و خواصش لازم است و هم شناخت بیمار و بیماری‌اش. لذا از توصیه و تجویز هر چه می‌شنوید و یا هر چه که به ویژه در فضای مجازی می‌خوانید، به شدت پرهیز نمایید؛ و دقت نمایید که اگر بلایی به سر آنان بیاید، مقصرید و اگر خرافه‌گرایی، فرقه‌بازی یا اخباری‌گری نیز فرافکنی و تبلیغ شود که دیگر حسابش و عقابش بسیار بسیار سنگین است. در قرآن کریم می‌فرماید که این تحریف کنندگان و نسبت دهندگان سخن خود به خداوند متعال (و هم چنین به اهل عصمت علیهم السلام)، ظالم‌ترین‌ها هستند:

«فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ» (الزّمر، 32)

ترجمه: پس چه كسى ستمكارتر است از آن كسى كه بر خدا دروغ ببندد و سخن راست را هنگامى كه به سراغ او آمده تكذيب كند؟! آيا در جهنّم جايگاهى براى كافران نيست؟!

مرتبط:

تقابل طب اسلامی و طب نوین غربی به بالاترین حد خود بیش از هر زمان دیگری رسیده است ...؟ (6 خرداد 1398)

گفتید چیزی بنام طب اسلامی نداریم، اما مقام معظم رهبری می‌فرمایند «یکی از دغدغه‌های من احیای طب اسلامی در کشور است». (9 خرداد 1398)

مشارکت و هم‌افزایی (پرسش  و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

لطفا در مورد صحت روايت و داروى منسوب به امام كاظم عليه السلام توضيح بفرماييد؟

پاسخ (نشانی لینک):

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10547.html 

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

      

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام كاظم