از خود بپرس: «ربّ تو کیست؟» / 1
«أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ * اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ» (الصّافات، 126)
- آيا بت «بعل» را مىخوانيد و بهترين آفريدگار را رها مىسازيد؟! * اللّه پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست!»
●- متأسفانه چون تمامی اسماء الهی را «خدا» میگویند، شناخت لازم حاصل نمیشود؛ هر اسمی، معنا، مفهوم و موضوع خودش را دارد.
فرق است بین معنای «خالق، مالک، رحمان، رحیم و ...» با اسم «ربّ».
«ربّ» یعنی: «صاحب اختیار و تربیت کنندۀ امور» که به فارسی «پروردگار» میگویند. یعنی اوست که پس از خلقت، میپروراند.
*- ممکن است آدمی، گمان نماید که اختیار، تدبیر و ادارۀ خودش، امورش و حل مشکلاتش و ... به دست دیگران انجام میپذیرد، لذا دانسته و یا نادانسته، «اربابهای» دروغین (جعلی) گوناگونی برمی گزیند و در یک لحظه ناچار است که پروردگارهای دروغینی چون: «ربّ قدرت، ربّ ثروت، ربّ شهوت، ربّ شهرت و ...» را بندگی کند! پس، مهم است که هر کسی از خود بپرسد: «ربّ تو کیست؟»
اگر باور نماییم که ربّ ما، گذشتگان ما و تمام عالَم هستی، الله جلّ و جلاله میباشد، او را میپرستیم، به او توکل مینماییم و هرگز به سوی بندگی بتهای درونی و بیرونی کشانده نمیشویم و نمیرویم.
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
www.313110.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «از خود بپرس:ربّ تو کیست»