بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

صحیفۀ سجادیه، دو فراز از دعای پنجاه و دوم/ با استفاده از برگردان (ترجمه) حجت الاسلام انصاریان.

حضرت امام سجاد، علی بن الحسین علیه السلام:

«سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ، وَ أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ، وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ يَعْبُدُ غَيْرَكَ.»

- تو منزّه و پاکی؛ ترسنده‌ترین بندگانت، عامل‌ترین آن‌ها به طاعت توست؛ و پست‌ترین آن‌ها در پیشگاهت، کسی است که روزیش را می‌دهی و او غیر تو را می‌پرستد .

«سُبْحَانَكَ لَا يَنْقُصُ سُلْطَانَكَ مَنْ أَشْرَكَ بِكَ، وَ كَذَّبَ رُسُلَكَ، وَ لَيْسَ يَسْتَطِيعُ مَنْ كَرِهَ قَضَاءَكَ أَنْ يَرُدَّ أَمْرَكَ، وَ لَا يَمْتَنِعُ مِنْكَ مَنْ كَذَّبَ بِقُدْرَتِكَ، وَ لَا يَفُوتُكَ مَنْ عَبَدَ غَيْرَكَ، وَ لَا يُعَمَّرُ فِي الدُّنْيَا مَنْ كَرِهَ لِقَاءَكَ.»

- تو منزّه و پاکی؛ کسی که برایت شریکی انگاشته و پیامبرانت را تکذیب کرده، از سلطنتت نمی‌کاهد؛ و کسی که قضایت را ناپسند دارد، قدرت ردّ کردن احکامت را ندارد؛ و کسی که توانایی‌ات را تکذیب کند، نمی‌تواند خود را از قهر و غلبۀ تو باز دارد؛ و کسی که غیر تو را بپرستد، از دسترس احاطه و عذابت بیرون نرود؛ و هر که لقای تو را ناپسند دارد، در زندگی دنیا ابدی و جاودانه نخواهد ماند.

●- تسبیح خداوند متعال، صرفاً گفتن لفظ «سُبحانَ الله» نمی‌باشد؛ بلکه باید او را به حکم عقل، منزه و مبرا از هرگونه عیب و نقص (کاستی) شناخت و با قلب به «سبوحیت» او ایمان آورد.

چه بسا کسی روزی صدبار یا بیشتر «سُبحانَ الله» بگوید، اما اصلاً خدا را نشناخته باشد و حقیقتاً ایمانی به او نداشته باشد؛ مانند آنان که خدایی موهوم در ذهن خود می‌سازند - برای او صورتی ذهنی می‌سازند و تصورش می‌کنند - سپس از او گله‌مند می‌شوند، انتقاد می‌کنند و حتی ایراد می‌گیرند و بدتر آن که به او افتراهای سنگینی می‌بندند که اگر کسی به خود آنها چنین اتهاماتی وارد سازد، برنمی تابند! خداوند سبحان این گروه افترا زننده را کافر و ظالم‌ترین افراد توصیف نموده است:

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ» (العنکبوت، 68)

- و كيست ‏ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد؛ يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران [در] جهنم نيست؟!

●- دروغ و افترای به خداوند سبحان، فقط شریک قائل شدن برای او، یا سخن دروغ گفتن از جانب او و ... نمی‌باشد؛ حتی آن که برای لوس شدن می‌گوید: «خدا مرا دوست ندارد - خدا به من نظری ندارد» یا آن که می‌گوید: «چون خدا مهربان است، هیچ عذابی ندارد» - یا آن که به عدالت خدا سوء ظن دارد و می‌گوید: «اگر خدا عادل است، پس چرا چنین و چنان شد»، یا آن که در تحریف احکام الهی، بدون هیچ علمی می‌گوید: «این حرف‌ها و احکام در اسلام نیست، آخوندها از خودشان درآورده‌اند» و ...، افتراهای سنگینی به او بسته است؛ چه رسد به آنان که منکر او می‌شوند؛ یا به نام دین خدا، دستانشان را به هر ظلم و جنایتی آلوده می‌سازند!

جاهلان مستکبر

ابلیس لعین، خودش را «سبحان - بی‌عیب و نقص» دانست و متقابلاً علم و حکمت خداوند سبحان را رد کرد و حتی او را در انحراف خودش، مقصر قلمداد نمود و گفت: «تو مرا اغفال کردی!» این مواضع نادرست، همه مبتنی بر جهل و تکبر می‌باشد.

برخی از بندگان خداوند سبحان نیز به خاطر عدم شناخت صحیح و ایمان به او و نیز میل شدید به بندگی و پیروی از هوای نفس خود و دیگران، مبتلا به همین جهل و استکبار ابلیسی می‌شوند!

این گروه، گمان دارند که اگر آنها وجود خداوند سبحان را تأیید کردند، او به وجود می‌آید و اگر تکذیب کردند، دیگر وجود نخواهد داشت! اگر تصدیق کردند که معادی برپا خواهد شد، معاد واقع می‌شود و اگر تکذیب کردند، دیگر معادی در کار نخواهد بود! گمان دارند که حقانیت قرآن کریم، اسلام، ولایت و امامت، مبتنی بر تأیید آنهاست!

*- شیطان‌پرستان که امروزه در قالب فراماسون، از سازماندهی و حکومت برخوردار شده‌اند، منکر وجود خدا و معاد نیستند، بلکه می‌گویند: «خدا هست، اما باید به جنگ او برویم و او را شکست دهیم، تا نتواند دنیا را ربوبیّت کند و ما به جای او بر انسان‌ها ربوبیّت نماییم و دیگر نتواند معادی برپا دارد و منحرفان و ظالمان را محاکمه و مجازات نماید!»

در مقابل اندیشه‌ها، باورها، مواضع و عملکرد این گروه، تسبیح خداوند سبحان، به غلبۀ حکومت و سلطۀ الهی و ناتوانی و عجز آنها می‌باشد. چنان که حضرت امام سجاد علیه السلام، در این دعا، خداوند منّان را این چنین تسبیح نموده‌اند:

«تو منزهی (سبحانی) و شریک گرفتن مشرکان و تکذیب پیامبران، از سلطۀ تو بر بندگانت نمی‌کاهد - تکذیب قدرت تو، کسی را از قهر و غلبۀ تو مصون نمی‌دارد و ...»

بنابراین، یک وجه «تسبیح»، اذعان عقلی و باور قلبی به منزه بودن، قدرت و سلطۀ او با تصریح بر ضعف و ناتوانی منکران و دشمنان او می‌باشد.

«سُبْحَانَكَ لَا يَنْقُصُ سُلْطَانَكَ مَنْ أَشْرَكَ بِكَ، وَ كَذَّبَ رُسُلَكَ ... »

 

 

کلمات کلیدی:   صحیفه سجادیه   دعا