اصول پاسخگویی به پرسشها و شبهات، از قرآن مجید / 5
«ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» (النّحل، 125)
- [دیگران را] با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن، و با آنان به نیکوترین شیوه به بحث [مجادلهای] بپرداز، یقیناً پروردگارت به کسانی که از راه او گمراه شدهاند و نیز به راه یافتگان داناتر است.
●- سخنرانی، تبلیغ، تعلیم علم و حکمت در بیان، موعظه و «مجادله»، همه طرزهای گوناگون سخن گفتن با مخاطبان میباشند. گاه طرفین مناظره و مباحثه میکنند تا بیشتر «علم و حکمت» بیاموزند؛ در اینجا میفرماید که دعوت، حکمتآموزی و موعظه شما، باید «حَسن - نیکو» باشد؛ حکمت، عقل را روشن کند و موعظه در قلب اثر بگذارد.
اما، گاهی بحث «جدلی» میشود؛ یعنی مخاطب ضمن بحث، قصد «غلبه» دارد؛ پس شما نیز ناچارید بحث «جدلی» بنماید؛ یعنی با پاسخهای کوتاه، نقضی و محکم، حق را غالب گردانید. در اینجا میفرماید که «مجادلۀ شما باید اَحسن - به نیکوترین وجه» باشد. نباید مخاطب را از «مجادله» به «مخاصمه و لجبازی» سوق داد.
www.x-shohbhe.ir
www.x-shobhe.com
www.313110.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «اصول پاسخگویی به شبهات، از قرآن» سوره نحل