راه زندگی – خودسازی و خوشبختی در دنیا و رستگاری در آخرت – 15
حضرت امام صادق علیه السلام: لَوْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى عِبَادَةٌ تَعَبَّدَ بِهَا عِبَادُهُ الْمُخْلَصُونَ أَفْضَلَ مِنَ الشُّكْرِ عَلَى كُلٍّ لَأَطْلَقَ لَفْظَةً فِيهِمْ مِنْ جَمِيعِ الْخَلْقِ بِهَا فَلَمَّا لَمْ يَكُنْ أَفْضَلُ مِنْهَا خَصَّهَا مِنْ بَيْنِ الْعِبَادَاتِ وَ خَصَّ أَرْبَابَهَا فَقَال وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُور. (مصباح الشریعه ص 24 و ص 25)
اگر نزد خداوند عبادتى بهتر از شكرگزارى در همه حال بود كه بندگان مخلصش با آن عبادتش كنند، هر آينه آن كلمه را درباره همه خلقش به كار مى برد ، اما چون عبادتى بهتر از آن نبود از ميان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ويژه گردانيد و فرمود: «واندكى از بندگان من سپاسگزارند / سوره سبأ، 13».
[شکر، یعنی سپاسگزاری و این تشکر و قدردانی، صرفاً لفظی نمیباشد. بلکه انسان باید ابتدا بداند که مُنعم تمامی نعماتش خداوند منّان میباشد – سپس نعمت و قدر (اندازه) آن را بشناسد - و آن نعمت را درست استفاده کرده و ضایع ننماید – به لفظ نیز شاکر الله جل جلاله باشد].
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «راه زندگی»