دوست‌یابی و ارتباطات / 4 – محبت به ایمان یا کفر، خط قرمز

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِيمَانِ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (التوبة، 23)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد اگر پدرانتان و برادرانتان كفر را بر ايمان ترجيح دهند [آنان را] به دوستى مگيريد و هر كس از ميان شما آنان را به دوستى گيرد آنان همان ستمكارانند.

ارتباط و تعامل داشتن، با "دوست شدن" متفاوت است و تفاوت آن نیز در «محبت» است. با محبت، دل‌ها به هم نزدیک و با یک دیگر همسو می‌شوند، به سوی هدف واحد و یا "محبوب واحد". هر کس، کسی را دوست بدارد، بالتبع "محبوب" او را نیز دوست خواهد داشت، پس اگر مؤمن کافر را دوست بدارد، محبت او به کفر، به قلب مؤمن نیز سرایت خواهد کرد و زمینه را برای انحرافش مساعد می‌گرداند. پس فرمود کسی را که محبتش به کفر بیشتر است دوست نگیرید، حتی اگر پدر یا برادر شما باشد. نمی‌شود محبت به دوست و دشمن را در یک دل جا داد.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «دوست‌یابی و ارتباطات»