امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، در مناجات شعبانیه: 

إِلٰهِى كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْرُوماً وَقَدْ كانَ حُسْنُ ظَنِّى بِجُودِكَ أَنْ تَقْلِبَنِى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً ؟! إِلٰهِى وَقَدْ أَفْنَيْتُ عُمْرِى فِى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ، وَأَبْلَيْتُ شَبابِى فِى سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ . إِلٰهِى فَلَمْ أَسْتَيْقِظْ أَيَّامَ اغْتِرارِى بِكَ، وَرُكُونِى إِلىٰ سَبِيلِ سَخَطِكَ؛ ِلٰهِى وَأَنَا عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ قائِمٌ بَيْنَ يَدَيْكَ، مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ إِلَيْكَ. 

معبودم، چگونه از بارگاهت با نومیدی و محرومیت بازگردم، درحالی‌که خوش‌گمانی‌ام به بخشش و وجودت این بوده که مرا نجات‌یافته و بخشیده باز می‌گردانی، معبودم عمرم را در آزمندی بی‌خبری از تو نابود کردم و جوانی‌ام را در مستی دوری از تو فرسوده نمودم.

معبودم در روزگار غرور نسبت به تو، بیدار نشدم و هنگام اعتماد کردنم به لذت‌های دنیا به خشم تو آگاه نگشتم. معبودم، و من بنده تو و فرزند بنده توأم، در برابرت ایستاده‌ام، و به وسیلۀ بزرگواری‌ات خودت متوسّلم.

● - اینها همه "ناز کردن" است و چرا با خدایی که "ناز" بنده‌اش را می‌خرد، این چنین عاشقانه راز و نیاز نکنیم؟! مگر از ما جز عاشقی، چه خواسته است؟!

خوب و قشنگ حرف زدن با محبوب و معشوق، خودش یک هنر بزرگ عاشقی است، و اهل عصمت علیهم السلام، این هنر را به ما آموخته‌اند.

عاشق واقعی، حتی اگر دچار غفلت و تقصیر شده باشد نیز آن را چنان نزد معشوق اقرار می‌کند که او همه را نادیده می‌گیرد.

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «عاشقانه‌های ناز و نیاز، با معبود محبوب»   دعا