امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، در مناجات شعبانیه:

«إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ».

خدایا اگر مرا بر جرمم‏ بگیرى، من نیز تو را به عفوت بگیرم، و اگر به گناهانم بنگرى، جز به آمرزشت ننگرم، و اگر مرا وارد دوزخ کنى، به اهل آن آگاهى دهم که تو را دوست دارم.

●- این یعنی بهترین شکل "ناز کردنِ" عبد برای معبود، مُحبّ برای محبوب و عاشق برای معشوق!

بنده‌ای که به خداوند متعال معرفت و ایمان دارد، به معاد و حساب کتاب ایمان دارد و در ضمن خود را در پیشگاه او گناهکار می‌بیند، می‌گوید: «اگر مرا به محاکمه بکشی و بگویی: "چرا مرتکب این جرم شدی؟!"؛ من نیز با نظر به عفو تو خواهم گفت: "من که بنده‌ای ضغیفم، اما تو که رحمان، رحیم، عَفوّ و غفور (بخشنده و پوشش دهندۀ گناهان) هستی، چرا نبخشیدی و نمی‌بخشی"؛ حال خود بگو که کدام غلبه دارد؟!

●- از همه مهم‌تر آن که در دنیا گفتم و در آخرت و حتی در جهنم نیز خواهم گفت: «خدایا! دوستت دارم» و به اطلاع اهل جهنم خواهم رساند که من تو را دوست داشتم و دارم! آیا اهل جهنم که صدای مرا می‌شنوند، نخواهند گفت: «عجب! خدا دوستدار خود را به جهنم انداخته است»؟!

او که فرموده: «بندۀ من! دوستت دارم، پس تو نیز مرا دوست داشته باش»؛ پس ما زیاد توجه نموده و بگوییم: «خدایا! دوستت دارم».

 

www.x-shobhe.ir 

www.x-shobhe.com

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «عاشقانه‌های ناز و نیاز، با معبود محبوب»